“Kökleri cehenneme inmeyen hiçbir ağaç cennete büyüyemez”

Seda’nın Sesi

En büyük korkular dışımızda değil kendi içimizdeki korkular. Kendimizle bağımız o kadar koptu ki, kedimizden korkar olduk. Hayatı kendimizden kaçarcasına yaşıyoruz. “Bir günü daha atlattım”diyor adeta bir çok insan. Korkularımız ve endişelerimiz bizi harekete geçirdikçe hep kaçma ve bir şeylerden kaçınma halinden hareket ediyor oluyoruz. Kendi içimizdeki korkulardan kaçarak, bir şeylerden kaçınarak nereye varabiliriz? Sadece o da değil, hep kaçma halinde olup nasıl bir şeyi inşa edebiliriz? Carl Yung’ın dediği gibi “Denir ki kökleri cehenneme inmeyen hiçbir ağaç cennete büyüyemez.” Biz de eğer bu hayatta genişliği, varoluşumuzun tamamını, özgürlüğü, özgünlüğü hissetmek istiyorsak, kendi derinliklerimize, bugün bizi rahatsız ve huzursuz eden halimizin derinliklerine ve köklerine bakmalıyız. Oralara bakmadan, bakmaya niyet etmeden, hayalini kurduğumuz huzur, sevgi, özgürlük hayal olarak kalacaktır. Ancak en çok kaçındığımız korkularımızla temasa geçtiğimizde hayatı bir kaçış olarak yaşamayı bırak, sevdiğimizden yerden yaratmaya ve inşa etmeğe geçeceğiz. Siz de kendi derinliklerinizle temas edip kendinizi kendinizden özgürleştirmeye ve sevgiden inşa etmeye niyetliyseniz 7-11 Aralık’ta Kendinle Sevgiden Buluş - Farkındalık İnzivası’nda buluşalım. Sevgiyle.